Vies et morts d’un Crétois lépreux, actualité bilingue

Réédition : Vies et morts d’un Crétois lépreux

Au large de la Crête, l’île de Spinalonga fut utilisée, de 1904 à 1957, pour rassembler les lépreux, les tenir à l’écart du monde et prévenir ainsi, selon une croyance qui n’a à ce jour jamais été démontrée, les risques de contagion.

Le crétois Epaminondas Remoundakis, atteint de la lèpre depuis l’âge de 9 ans, est l’un des nombreux malades à y avoir connu les conditions misérables faites aux exclus.

Mais ce récit d’une vie marquée par l’infortune est aussi et surtout l’histoire d’une lutte pour la dignité et l’égalité des droits. Car, sur cette île sans grâce et insalubre, Remoundakis, qui ne s’est jamais résigné à l’oubli auquel étaient condamnés les malades, ne cessera de combattre pour leur reconnaissance et l’amélioration de leurs conditions de vie. Le texte est prolongé par une réflexion sur l’histoire de la maladie et les mécanismes de l’exclusion, par Maurice Born, qui a recueilli à la fin des années 60, le précieux témoignage de Remoundakis.

Vies et morts d’un Crétois lépreux.

Editions Anarchasis, 2016

Joëlle Cantin 28/4/2016

Επανέκδοση: Ζωές και θάνατοι ενός Κρητικού λεπρού

Η Σπιναλόγκα, ένα νησί στα ανοιχτά της Κρήτης, χρησιμοποιήθηκε από το 1904 έως το 1957 για να συγκεντρώνουν τους λεπρούς, να τους κρατάνε σε απόσταση από τον κόσμο και έτσι, σύμφωνα με μία άποψη που ποτέ δεν είχε αποδειχθεί εκείνο τον καιρό ορθή, να προλαμβάνουν τους κινδύνους μετάδοσης της ασθένειας.

Ο Κρητικός Επαμεινώνδας Ρεμουντάκης, που προσβλήθηκε από τη λέπρα σε ηλικία 9 ετών, είναι ένας από τους πολλούς ασθενείς που γνώρισαν τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των εξόριστων.

Αλλά αυτή η διήγηση μιας ζωής σημαδεμένης από την ατυχία είναι και η ιστορία μιας μάχης για την αξιοπρέπεια και την ισότητα των δικαιωμάτων. Γιατί σ’ αυτό το χωρίς έλεος και ανθυγιεινό νησί ο Ρεμουντάκης, που ποτέ δεν αποδέχεται τη λήθη στην οποία καταδικάζονται οι ασθενείς, δε θα σταματήσει να πολεμάει για την αναγνώριση και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους. Το κείμενο έχει επεκταθεί από μία μελέτη πάνω στην ιστορία της λέπρας και τους μηχανισμούς αντιμετώπισης από τον Μορίς Μπορν, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ’60 περισύλλεξε την πολύτιμη μαρτυρία του Ρεμουντάκη.

Ζωές και θάνατοι ενός Κρητικού λεπρού.

Εκδόσεις Ανάρχασις,2016

Joëlle Cantin 28/4/2016

Μετάφραση Καλυψώ Μανωλιά