actualité bilingue

Une tour de Babel ?

Quatre Grecs, deux Ukrainiennes, un Espagnol, deux Françaises et un Italien sont assis autour d’une table. Non, ce n’est pas un blague, c’est le groupe du mardi.

LEC – Language Exchange Club
autrement dit échange de langues étrangères.

L’idée est partie de Kiev, en avril 2009. Deux Ukrainiens, un Français et un Américain se regroupent avec pour but de pratiquer la langue des uns et des autres. Après d’énormes efforts pour promouvoir l’idée, le groupe a commencé à s’élargir. Le concept est simple : une fois par semaine les intéressés se retrouvent dans un certain lieu pour boire un café et discuter dans la langue convenue. Parmi eux, il y a des personnes qui ont cette langue pour langue maternelle et qui font office de professeurs. Ils vont corriger, aider, parler lentement et clairement afin que les élèves se familiarisent avec la langue et sa juste utilisation. Les réunions ont du succès et la communauté s’élargit continuellement. De ce jour-là, le LEC s’est répandu dans plusieurs pays d’Europe.

Ce programme est arrivé de l’Ukraine en Grèce, porté par Antonina Didyk, volontaire d’EVS (European Volunteer Service), au printemps 2012. Jusqu’à maintenant, des groupes de grec, d’anglais, de français, d’espagnol, d’allemand, d’italien, de russe ont été créés et d’autres le seront prochainement. Nous, nous avons suivi la rencontre en grec. Autour de nous, il y avait des touristes présents à long terme, des étudiants Erasmus, des émigrés économiques. Tous parlent en grec-avec des petites fautes, des erreurs d’accent- mais en tous cas en grec.

Antonina Didyk, 22- Kiev, Ukraine

Antonina est à Athènes depuis avril, en tant que volontaire du programme EVS. Elle travaille dans un foyer, elle organise les réunions LEC et elle gère un grand nombre d’événements. C’est peut-être la personne la plus amicale et sociable que j’ai jamais connue, et je pourrais dire que depuis qu’elle vit à Athènes, elle a rencontré beaucoup plus d’Athéniens que moi, ces vingt dernières années.

- Pourquoi la Grèce ?

C’est un lieu touristique et les gens parlent différentes langues étrangères. Ce sont des personnes ouvertes. Ailleurs, on ne comprend pas l’idée du LEC- que tu ne payes pas et que tu veuilles simplement aider les autres, sans il y ait un piège. C’est plus facile ici, ils viennent seulement pour apprendre des langues.

- As-tu appris le grec ici, ou avais-tu commencé avant ta venue ?

Avant de venir à Athènes, je savais dire "bonjour" et "merci". Le reste, je l'ai appris ici. J'ai suivi quelques cours sur les notions élémentaires, et j'ai pratiqué la langue au sein des rencontres linguistiques - elles m'ont beaucoup aidée. Et c'est comme ça qu'au fur et à mesure j'ai appris ce que je sais aujourd'hui.

- Mais un jour tu vas partir. Qu'est-ce qui va alors advenir du LEC (Language Exchange Club) ?

Je pars début novembre. J'ai déjà demandé à quelques personnes actives dans leurs groupes de procéder à leur organisation. Personne n'est le "chef", chacune de ces personnes s'occupe de son groupe, c'est-à-dire que chacun en aura la charge. Au début, naturellement, on restera en contact, afin que je puisse les aider. Mais jusqu'à un certain moment, ensuite ces personnes deviendront à leur tour les responsables pour tout ce qui s'y passera. Pour moi c'est important que les membres du groupe comprennent que c'est quelque chose qui leur appartient, que ce n'est pas simplement un endroit où aller. Tu donnes un peu de ta personne. Tout dépend de chacun, pas seulement de celui qui trouvera les locuteurs natifs et qui s'occupera de la page internet. C'est un point très important. On peut s'amuser et aussi ramener ses proches, et c'est ainsi que grandit un cercle d'amis.

- Et toi ?

Moi, je rentre en Ukraine. J'ai étudié la pédagogie mais je ne veux pas me spécialiser dans ce domaine. Je veux découvrir, essayer de nouvelles choses. Je n'ai rien à faire en Ukraine. Je veux aller en Argentine. Peut-être que je ferai aussi du volontariat là-bas.

En collaboration avec le Département de Langue et Littérature françaises de l’Université d’Athènes / Module : Traduction du grec vers le français (2012-2013, enseignante : M. Pantazara)

Devoir de : Σταυρουλάκη Αναστασία, Χατζηγεωργίου Μαρία-Άννα, Voisin Anne-Clémence

Source : http://www.ough.gr/index.php?mod=articles&op=view&id=1101

Ποια Βαβέλ;

Τέσσερις Έλληνες, δύο Ουκρανές, ένας Ισπανός, δύο Γαλλίδες κι ένας Ιταλός κάθονται σε ένα τραπέζι. Όχι, δεν είναι ανέκδοτο, είναι το γκρουπάκι της Τρίτης.

LEC -Language Exchange Club
όπως λέμε ανταλλαγή ξένων γλωσσών.
Η ιδέα ξεκίνησε στο Κίεβο τον Απρίλιο του 2009. Δύο Ουκρανοί, ένας Γάλλος κι ένας Αμερικάνος μαζεύτηκαν με στόχο να κάνουν practice ο ένας στη γλώσσα του άλλου. Μετά από τεράστιες προσπάθειες για την προώθηση της ιδέας, η παρέα άρχισε να μεγαλώνει. Το κόνσεπτ είναι απλό: μία φορά την εβδομάδα οι ενδιαφερόμενοι βρίσκονται σε κάποιο χώρο για καφέ και συζήτηση στην προσυμφωνημένη γλώσσα. Ανάμεσά τους θα υπάρχουν άτομα που έχουν αυτή τη γλώσσα ως μητρική και λειτουργούν ως καθηγητές. Θα διορθώσουν, θα βοηθήσουν, θα μιλήσουν αργά και καθαρά ώστε να ακούσουν οι μαθητές τη σωστή της χρήση. Οι συναντήσεις ήταν επιτυχείς και η κοινότητα πλήθαινε συνεχώς. Από τότε το LEC έχει εξαπλωθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Στην Ελλάδα το πρόγραμμα έφερε την άνοιξη του 2012 η Antonina Didyk από την Ουκρανία, εθελόντρια του EVS (European Volunteer Service). Μέχρι στιγμής έχουν σχηματιστεί τμήματα ελληνικών, αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών, γερμανικών, ιταλικών, ρωσικών και πολλά ακόμα στα προσεχώς. Εμείς καθίσαμε στο τραπέζι των ελληνικών. Γύρω μας long-term τουρίστες, ερασμίτες φοιτητές, οικονομικοί μετανάστες. Όλοι μιλούν μεταξύ τους στα ελληνικά -με λαθάκια, αξάν, αλλά ελληνικά μολαταύτα.

Αντονίνα Ντίντικ, 22 – Κίεβο, Ουκρανία

Η Αντονίνα βρίσκεται στην Αθήνα από τον Απρίλιο ως εθελόντρια του προγράμματος EVS. Δουλεύει σε hostel, οργανώνει τα LEC meetings και τρέχει ένα σωρό ακόμα events. Είναι ίσως το πιο φιλικό και κοινωνικό άτομο που έχω γνωρίσει, και μπορώ να πω ότι μέσα στο διάστημα που είναι εδώ έχει γνωρίσει περισσότερους Αθηναίους απ' ότι κατάφερα εγώ τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Γιατί Ελλάδα;
Είναι ένα τουριστικό μέρος κι ο κόσμος μιλάει ξένες γλώσσες. Είναι ανοιχτοί άνθρωποι. Αλλού δεν καταλαβαίνουν την ιδέα πίσω από το LEC -ότι δεν πληρώνεις κι απλά βοηθάς τους άλλους, χωρίς να υπάρχει κάποια παγίδα. Είναι πιο εύκολο εδώ, έρχονται απλά για να μάθουν γλώσσες.

Ελληνικά έμαθες εδώ, ή ήξερες από πριν;
Πριν έρθω ήξερα να λέω “γεια σου” και “ευχαριστώ”. Τα υπόλοιπα τα έμαθα εδώ. Έκανα κάποια μαθήματα πάνω στα βασικά κι έκανα εξάσκηση μέσα από τα language meetings -με βοήθησαν πολύ. Κι έτσι σιγά-σιγά έμαθα ό,τι ξέρω.

Αλλά κάποια στιγμή θα φύγεις. Τι θα συμβεί τότε στο LEC;
Αρχές Νοέμβρη φεύγω. Έχω ήδη ζητήσει από κάποια άτομα που είναι ενεργά στα γκρουπ τους να αναλάβουν την οργάνωση. Κανείς δεν είναι “αρχηγός”, όλοι φροντίζουν για την ομάδα τους, επειδή νοιάζονται. Στην αρχή φυσικά θα διατηρήσω επαφή, για να βοηθώ. Αλλά από ένα σημείο και μετά θα είναι εκείνοι υπεύθυνοι για όλα. Για μένα είναι σημαντικό να καταλαβαίνουν τα μέλη των γκρουπ ότι είναι κάτι δικό τους, δεν είναι απλά κάτι στο οποίο πας. Προσφέρεις. Τα πάντα εξαρτώνται από όλους, όχι μόνο από αυτόν που θα βρει τους native speakers και θα δημοσιεύει στη σελίδα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Κι έχει πλάκα και μπορείς να φέρεις και τους φίλους σου κι έτσι μεγαλώνει η παρέα.

Εσύ;
Εγώ επιστρέφω στην Ουκρανία. Έχω σπουδάσει παιδαγωγικά αλλά δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτά. Θέλω να ανακαλύπτω, να δοκιμάζω καινούρια πράγματα. Δεν έχω τι να κάνω στην Ουκρανία. Θέλω να πάω στην Αργεντινή. Ίσως κάνω εθελοντισμό εκεί.

Σε συνεργασία με το Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών/ Μάθημα: Μετάφραση από τα ελληνικά στα γαλλικά (2012-2013, διδάσκουσα: Μ. Πανταζάρα)

Εργασία των: Σταυρουλάκη Αναστασία, Χατζηγεωργίου Μαρία-Άννα, Voisin Anne-Clémence

Πηγή: http://www.ough.gr/index.php?mod=articles&op=view&id=1101