Στην Αθήνα τον Αύγουστο…
Και κάπως έτσι ξέμεινα μέσα στον Αύγουστο στην Αθήνα, κάτι που για έναν Αθηναίο φαίνεται σε πρώτη φάση τραγικό … ή μήπως δεν είναι; Άρχισα, λοιπόν, να σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω σε μία πόλη όπου ζω όλο το χρόνο όταν όλοι, σχεδόν, οι φίλοι μου είναι διακοπές, και οι περισσότεροι συντοπίτες μου γενικότερα! Και ανακάλυψα την πόλη μου από την αρχή, σαν τουρίστας…
Συνειδητοποίησα ότι η πιο καλή εποχή να επισκεφθείς τα μουσεία της πόλης είναι τον Αύγουστο, ναι ναι εκείνα που έχω να επισκεφθώ από το σχολείο! Γενικά, υπάρχει ησυχία και καθόλου κίνηση, ενώ το κέντρο της πόλης είναι γεμάτο τουρίστες, κάτι που δίνει στην Αθήνα ένα ωραίο ίσως και ρομαντικό πολυπολιτισμικό στοιχείο. Ξαφνικά νοιώθεις σα να έχεις πάει ταξίδι και ανακατεύεσαι με το πλήθος που μιλά διάφορες γλώσσες. Ας μην ξεχνάμε ότι τα μουσεία τον Αύγουστο διοργανώνουν ποικίλες πολιτισμικές εκδηλώσεις, που τα κάνουν ακόμα πιο ελκυστικά!
Ανακαλύπτω ξανά το κέντρο της πόλης, τα καινούρια στέκια, τους όμορφους πεζόδρομους, τη χιλιοπερπατημένη και γεμάτη τουρίστες Διονυσίου Αρεοπαγίτου που σου προσφέρει την πιο όμορφη θέα στην Ακρόπολη και μέσα από τα στενά του Θησείου καταλήγω στο Λούξ για ένα βραδινό παγωμένο ποτάκι, με θέα το Γκάζι.
Εμείς οι Αθηναίοι ξεχνάμε μέσα στο τρελό μας πρόγραμμα πόσο κοντά μας είναι η θάλασσα. Μέσα σε μισή ώρα βρίσκεσαι στη Βούλα ή στη Βουλιαγμένη, στη Ραφήνα και στο Μαραθώνα. Μία ώρα μακριά μόνο είναι το Σούνιο και βρίσκεσαι να κολυμπάς κάτω από το ναό του Απόλλωνα! Και αν έχεις όρεξη για νησάκι, σε μία ώρα από τον Πειραιά είναι η Αίγινα!
Το βραδάκι, για τους λάτρεις της έβδομης τέχνης, τα θερινά σινεμά στα πιο όμορφα σημεία της πόλης, είναι η πιο ωραία απόδραση από την καθημερινότητα. Και ποιος δεν περιμένει το καλοκαίρι για να πάει θερινό σινεμά και να ξαναδεί παλιές κλασσικές ταινίες κάτω από τον αττικό ουρανό;
Ζούμε σε μία πόλη που έχει αμέτρητες όμορφες γωνιές, είναι πάντα εκεί για να τις ανακαλύψουμε και πάλι…
Κατερίνα Σιάνη 10/8/2013
A Athènes au mois d’août…
Ainsi, je me suis retrouvée à passer le mois d’août à Athènes, ce qui est, à première vue, tragique pour un Athénien…et peut-être que ça ne l’est pas.
J’ai commencé par me demander ce que je pourrais bien faire dans une ville où je vis toute l’année, quand tous mes amis, ou presque, et plus généralement, la plupart de mes compatriotes sont en vacances. Et puis, j’ai redécouvert la ville, en touriste, en « repartant de zéro ».
J’ai réalisé que le meilleur moment pour visiter les musées était justement le mois d’août, oui, oui, ces musées que je dois visiter depuis l’école ! De façon générale, les lieux sont calmes et peu fréquentés tandis que le centre de la ville est bondé de touristes. Athènes prend alors un air multiculturel avec un je ne sais quoi de romantique. Tout à coup, on se sent comme en voyage, immergé dans cette foule polyglotte. Et ne négligeons pas le fait que les musées organisent au mois d’août toutes sortes de manifestations culturelles, qui les rendent encore plus attractifs !
Je redécouvre ainsi le centre de la ville, les nouveaux bars, les belles rues piétonnes, la rue Διονυσίου Αρεοπαγίτου (Denys l’Aréopage), tant de fois parcourue qui offre la plus belle vue sur l’Acropole et après les ruelles du quartier du Thiseio, j’arrive au « Loux » pour m’attarder devant une boisson glacée, tandis que le soir tombe sur Gazi.
Nous, les Athéniens, nous oublions, avec nos emplois du temps survoltés, à quel point la mer est proche. En une demi-heure, on se trouve à Voula, à Vouliagmeni à Rafina et à Marathon. A une heure de plus seulement, on est au cap Sounion où l’on se baigne juste sous le temple d’Apollon. Et si l’on a envie d’île, en une heure à partir du Pirée, on est à Egine !
Le soir, pour les amoureux du septième art, les cinémas à ciel ouvert dans les plus jolis endroits de la ville, sont le meilleur moyen de s’évader du quotidien. Et qui n’attendrait pas avec impatience l’été pour aller revoir de vieux classiques sous le ciel de l’Attique ?
Nous vivons dans une ville qui offre d’innombrables coins charmants, qui sont toujours là, attendant d’être découverts….
Écrit par Katerina Siani 10/8/2013
Traduit par Joëlle Cantin