« Ça va aller, tu vas voir »
Pour vos lectures d'été, nous vous proposons le recueil de nouvelles « Ça va aller, tu vas voir » de Christos Ikonomou, traduit par Michel Volkovitch.
Christos Ikonomou est né à Athènes, en 1970. Il est journaliste et écrivain. Certaines de ses nouvelles ont été adaptées pour le cinéma.
Extrait de la postface par le traducteur:
« Seize histoires ou peut-être une seule. Seize histoires qui toutes se déroulent dans les quartiers populaires du Pirée en ce début du nouveau siècle, le plus souvent à la mauvaise saison dans la pluie le vent le froid et même la neige, et s'il neige dans ces histoires plus souvent que d'habitude au Pirée, c'est sûrement une façon de dire que ces temps-ci la Grèce traverse un terrible hiver. Le beau temps lui-même dans ces histoires est excessif et inquiétant, quand il ne pleut pas trop il ne pleut pas assez, climat détraqué à l'image d'un pays lui-même détraqué (…) Ces histoires si sombres devraient susciter en nous un cafard profond. On découvre peu à peu pourtant que leur nuit est sourdement éclairée. Éclairée d'abord par l'amour. Malgré tous les affrontements parfois violents que ces histoires décrivent, l'amour y circule partout même s'il est plutôt sous-entendu qu'exprimé. Amour dans les couples même les plus boiteux. Amour filial aussi, entre père et fils, entre frères. La famille en Grèce, malgré les épreuves récentes ou peut-être à cause d'elles, continue de bien se porter. De porter le pays. Et l'amitié, très présente ici elle aussi, lui donne un sacré coup de main (…) »
Quelques critiques :
« S'il fallait donner figure humaine à ce que vivent les Grecs aujourd'hui, c'est dans la diversité sans emphase de ces nouvelles qu'on la verrait, cette écriture de la banalité du désespoir ». Penvins, www.e-litterature.net, 10.4.16
« C'est l'un des meilleurs recueils que j'aie lu de ma vie de lecteurs de nouvelles, à la hauteur des plus grands, procurez-vous ce recueil et maudissez-moi si je vous ai mené en bateau ». Gilles Bertin, www.lignesdevie.com, 2.6.16
« Une langue nerveuse, contemporaine, imagée, qui allie distance et empathie ». Isabelle Ruf, Le Temps
On peut lire la première de ces nouvelles sur le site de Michel Volkovitch : www.volkovitch.com/F02_96.htm
On peut également écouter la présentation qu'en a faite François Reynaud, de la librairie « Les Cordeliers », à Romans, sur le site de France culture :
Ecrit par Joëlle Cantin 27/7/2016
«Κάτι θα γίνει, θα δεις»
Αν ψάχνετε τι να διαβάσετε το καλοκαίρι, σας προτείνουμε τη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει, θα δεις» που μετέφρασε στα γαλλικά ο Μισέλ Βόλκοβιτς. Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κάποια από τα διηγήματά του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Απόσπασμα από τον επίλογο του μεταφραστή :
«Δεκαέξι ιστορίες, ίσως και μία. Δεκαέξι ιστορίες που διαδραματίζονται όλες στις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά στις αρχές του νέου αιώνα συχνότατα σε πολύ κακές καιρικές συνθήκες, στη βροχή, τον αέρα, το κρύο ακόμα και το χιόνι. Κι αν χιονίζει σ’ αυτές τις ιστορίες πιο συχνά από ότι συνήθως στον Πειραιά είναι ένας τρόπος για να φανεί ότι σε τέτοιους καιρούς η Ελλάδα διανύει έναν φοβερό χειμώνα. Ακόμα και ο καλός καιρός σ’ αυτές τις ιστορίες είναι υπερβολικός και ανησυχητικός, όταν δεν βρέχει πάρα πολύ δεν βρέχει αρκετά, ανισόρροπος καιρός που μοιάζει με μία χώρα που χάνει κι αυτή την ισορροπία της (…) Αυτές οι τόσο σκοτεινές ιστορίες θα έπρεπε να ξυπνήσουν μέσα μας μια βαθιά μελαγχολία. Ανακαλύπτουμε ωστόσο σιγά σιγά ότι η νύχτα τους φωτίζεται υπόκωφα. Φωτίζεται πρώτον από την αγάπη. Παρά τις βίαιες συγκρούσεις που ενίοτε περιγράφουν αυτές οι ιστορίες, η αγάπη κυκλοφορεί παντού ακόμα κι αν υπονοείται περισσότερο από ότι περιγράφεται. Αγάπη ακόμα και στα πιο εύθραυστα ζευγάρια. Πατρική αγάπη επίσης, ανάμεσα σε πατέρα και γιο, ανάμεσα σε αδέρφια. Η οικογένεια στην Ελλάδα, παρά τις πρόσφατες δοκιμασίες ή ίσως και χάρη σ’ αυτές, συνεχίζει να έχει γερά θεμέλια. Στηρίζει τη χώρα. Και η φιλία, και αυτή με πολύ έντονη παρουσία εδώ επίσης, της δίνει μια ιερή χείρα βοηθείας (…)»
Κριτικές :
«Αν έπαιρνε ανθρώπινη μορφή αυτό που ζουν οι Έλληνες σήμερα, θα τη βλέπαμε στην χωρίς έμφαση ποικιλομορφία αυτών των διηγημάτων, σ’ αυτή τη γραφή της εξοικείωσης με την απελπισία.» Penvins, www.e-litterature.net, 10.4.16
«Από τις καλύτερες συλλογές που έχω διαβάσει ως αναγνώστης διηγημάτων, στο ύψος των πιο σημαντικών, να πάρετε αυτή τη συλλογή και ανάθεμά με αν σας κοροϊδεύω». Gilles Bertin, www.lignesdevie.com, 2.6.16
«Νευρική, σύγχρονη, παραστατική γλώσσα που συνδέει αποστασιοποίηση και συμπόνια». Isabelle Ruf, Le Temps
Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο διήγημα στον ιστότοπο του Μισέλ Βόλκοβιτς : http://www.volkovitch.com/F02_96.htm
Μπορείτε να ακούσετε τη σχετική παρουσίαση του Φρανσουά Ρενό, του βιβλιοπωλείου «Les Cordeliers» στο Romans, στον ιστότοπο του France culture :
Joëlle Cantin 27/7/2016
Μετάφραση Κατερίνα Σιάνη
Un magazine franco-grec / Ένα γαλλοελληνικό περιοδικό
Clique, lis, écoute / Κλίκαρε, διάβασε, άκουσε
